Według danych szacunkowych z 2020 roku (wg. The European Pet Food Industry), w Polsce mieszka z ludźmi około 7 mln psów i 6 mln kotów . Mieszkają też z nami papugi, kanarki, chomiki, świnki morskie, niektóre zwierzęta egzotyczne, gady płazy, pająki i wiele innych gatunków. Łącznie to około 21 mln zwierząt (wg. Euromonitora). Każdy z tych zwierzaków wymaga odpowiedniej opieki, uwagi i zapewnienia niezbędnych aktywności.
Z kolei z danych Kantar Millward Brown dla Work Service wynika, że Polacy pracują średnio 45 godzin tygodniowo, czyli w dni pracujące nie ma ich w domu około 10 godzin dziennie. Zdarzają się delegacje, czy wyjazdy na sympozja, konferencje i inne formy wykonywania obowiązków poza domem. Raz lub dwa razy do roku taki ciężko pracujący Polak musi odpocząć, co oznacza jedno- dwutygodniowe wyjazdy, nie zawsze możliwe z towarzystwem ukochanego pupila. Jak więc w czasie, kiedy nie ma nas w domu zapewnić zwierzętom nam towarzyszącym odpowiednią opiekę i dawkę aktywności tak, abyśmy nie musieli się o nie martwić? Rozwiązań jest właściwie kilka.
Rodzina i przyjaciele
Niestety nie zawsze ktoś z naszej bliższej bądź dalszej rodziny jest w stanie zająć się naszym zwierzakiem – np. ze względu na własne obowiązki, stan zdrowia, nieodpowiednie warunki, brak empatii i zrozumienia zwierząt, czy nawet brak chęci pomocy.
Sąsiedzi
Mogą pomóc zazwyczaj tylko doraźnie, jeśli nie pracują lub nie mają innych angażujących czasowo obowiązków.
Grupy pomocowe w mediach społecznościowych.
Świetnie sprawdziła się pomoc zupełnie obcych sobie ludzi, podczas szczytu pandemii COVID-19 – okazało się, że bezinteresowne wsparcie w wyprowadzaniu psów na spacer nie jest niczym nadzwyczajnym i że ludzie w trudnych sytuacjach chętnie sobie pomagają.
Co jednak w sytuacji, kiedy pomoc jest potrzebna systematycznie i nie tylko w formie spacerów z psem, ale i karmienia, czesania, zapewnienie niezbędnych aktywności, szkolenia z podstawowego posłuszeństwa, czy nawet całodobowej opieki?
PETSITTER – opiekun zwierząt domowych.
W USA i na wyspach brytyjskich funkcjonują organizacje non – profit, obydwie pod nazwą The National Association for Pet Sitters, zrzeszające profesjonalnych petsitter’ów, kształcące ich i narzucające pewne standardy pracy opiekunów zwierząt.
W Polsce również niektóre instytucje szkoleniowe posiadają w ofercie kursy nadające uprawnienia petsitterów. Funkcjonują też portale, w których możemy skorzystać z wyszukiwarki profesjonalnych opiekunów zwierząt w naszej okolicy (np. petsitter.pl).
Na jaką pomoc możemy liczyć zatrudniając petsittera?
Wszystko zależy od tego, jakiej pomocy potrzebujemy, ale do kompetencji petsitterów należy przede wszystkim:
- wyprowadzanie na spacer (w przypadku psów),
- zapewnianie zwierzętom takich atrakcji, aby pod nieobecność opiekuna nie nudziły się, a także zachowanie rutyny dnia (aby nie stresować zwierzęcia zaburzeniem codziennego cyklu),
- karmienie o odpowiednich porach,
a także:
- opieka nad zwierzęciem chorym czy starym,
- współpraca z behawiorystą czy zoopsychologiem,
- w przypadku, gdy petsitter prowadzi hotel – opieka całodobowa.
Jak zweryfikować kompetencje osoby, która ma zając się naszym pupilem?
Strona internetowa lub funpage. Dzięki zasobom internetu możemy poczytać o metodach pracy petsittera, jego / jej przygotowaniu, doświadczeniu, a także zapoznać się z cennikiem i regulaminem usług.
Jeśli petsitter nie prowadzi swojej strony internetowej lub funpage’a, wszystkie te informacje musimy pozyskać podczas rozmowy telefonicznej i spotkania na żywo.
Dyplom / Certyfikat
Każdy profesjonalny petsitter powinien posiadać zaświadczenie ukończenia kursu. Oczywiście – dyplom dyplomowi nie równy. Zatem do nas należy, aby poszukać w internecie informacji dotyczących instytucji szkoleniowej, z której certyfikat przedkłada nam kandydat, przeczytać program kursu i zapoznać się z wystawionymi opiniami.
Wywiad
Wykonanie telefonu do potencjalnego opiekuna naszego zwierzaka nie wystarczy do podjęcia decyzji o zawarciu umowy. Przed rozmową warto przygotować pytania, które chcemy mu zadać. Dobry petsitter powinien posiadać wiedzę na temat:
- zachowania zwierząt – aby umieć reagować w różnych sytuacjach, nie zawsze bezpiecznych
- ich komunikacji – aby wiedzieć co „mówi” nam zwierzę
- ich podstawowych potrzeb – aby zapewnić im taki sam komfort życia pod nieobecność opiekuna
- reagowania w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia
- sposobów uczenia się zwierząt – aby sprostać oczekiwaniom opiekunów, którzy życzą sobie również wprowadzenie szkolenia z podstawowego posłuszeństwa, np. u szczeniąt.
Powinien też wykazać się zainteresowaniem:
- rodzajami i częstotliwością podawania posiłków
- ilością i jakością spacerów (w przypadku psów lub kotów)
- stosunkiem do innych psów, ludzi
- ewentualnymi problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi
- ulubionymi zabawami i aktywnościami.
Jeśli w tym obszarze nie widzimy przeciwwskazań do dalszych rozmów, umówmy się na spotkanie, zaobserwujmy relację petsittera z naszym pupilem i uzgodnijmy szczegółowe warunki współpracy, tak, aby ani jedna ani druga strona nie miała do nich wątpliwości.
Niestety może się okazać, że zwierzę nie zaakceptuje osoby, co do której kompetencji my nie mamy wątpliwości. Ze względu na dobrostan naszego pupila powinniśmy szukać do skutku. Nie zniechęcajcie się jednak po pierwszym spotkaniu – niełatwo jest zwierzęciu „polubić” od razu nową osobę. Zapewnijcie im więc warunki do nawiązania relacji – np. ciekawy spacer, ulubioną zabawę czy ćwiczenia.
behawiorysta COAPE, zootechnik, groomer
właścicielka „Pet Wellness Place”
Dodaj komentarz
Zaloguj się aby dodać komenatrz, lub zarejestruj się jeśli jeszcze nie masz konta.