Szczepienie na choroby zakaźne u kota - co trzeba wiedzieć, kiedy szczepić? Ile kosztuje?

Szczepienie zasadnicze (podstawowe) to takie, które bezwzględnie należy wykonać u wszystkich zwierząt danego gatunku. W swoich komponentach zawierają one ochronę przeciwko bardzo niebezpiecznym dla zdrowia chorobom, w przypadku kotów jest to: herpeswiroza, kaliciwiroza oraz panleukopenia.

Herpeswiroza, kaliciwiroza oraz panleukopenia – co trzeba o nich wiedzieć?

Herpeswiroza jest to wirusowa zakaźna choroba kotów, która wywołuje zapalenie jamy nosowej i tchawicy. Jest to jeden z wirusów odpowiedzialnych za tzw „koci katar”. Wirus atakuje błony śluzowe więc objawy zakażenia będą związane z układem oddechowym. Najczęściej obserwujemy kichanie, wypływ z nosa i zapalenie spojówek. W zależności od przebiegu choroby mogą one postępować prowadząc do coraz większego wyniszczenia organizmu. Najbardziej narażone na zakażenie są kocięta i starsze zwierzęta z niedoborami immunologicznymi. Szczepienie nie chroni całkowicie przed rozwojem zakażenia niemniej zmniejsza ryzyko ostrego przebiegu choroby. Kot zarażony herpeswirusem staje się już dożywotnio jego nosicielem co pozwala mu na szerokie rozprzestrzenienie w środowisku.

Kaliciwirus jest to drugi wirus odpowiedzialny za „koci katar”. Również atakuje komórki nabłonka i wywołuje infekcję układu oddechowego. W porównaniu do herpeswirusa, kaliciwirus może być dużo bardziej zjadliwy i prowadzić nawet do wielonarządowej niewydolności. Objawy towarzyszące kaliciwirozie to: gorączka, wypływ z nosa, ślinotok, nadżerki i owrzodzenia w obrębie jamy ustnej. Kaliciwirus potrafi bardzo szybko mutować w środowisku stąd objawy zakażenia mogą mieć zmienny obraz u poszczególnych osobników. Najbardziej narażone również są młode kocięta oraz koty z niedoborami immunologicznymi. Tak samo jak w przypadku herpeswirusa szczepienie chroni przed ciężkim przebiegiem kaliciwirus, ale nie chroni przed zakażeniem.

Panleukopenię wywołuje koci parwowirus, który atakuje komórki szybko dzielące się. Zakażenie przebiega z objawami ze strony układu pokarmowego i limfatycznego: gorączka, biegunka czasami krwista, wymioty, wychudzenie, bolesność brzucha. W badaniach krwi obserwowany jest spadek liczby białych krwinek. Na zakażenie narażone są koty w każdym wieku, objawy zależne są od kondycji kota. Skuteczną metodą zapobiegania panlekukopenii są szczepienia.

Herpeswiroza, kaliciwiroza oraz panleukopenia – kiedy szczepić?

Pierwsze szczepienie na choroby zakaźne u kotów powinno być wykonane między 6 a 8 tygodniem życia. Kalendarz szczepień ustala lekarz weterynarii, który w oparciu o dane z wywiadu i badanie kliniczne dobierze odpowiednie terminy biorąc pod uwagę czynniki takie jak: status immunologiczny, czas przebywania przy matce, zarobaczenie, pochodzenie, przyszłe przeznaczenie kota. Szczepienie zazwyczaj wykonywane jest w serii by jak najlepiej wstrzelić się w okres ustąpienia odporności od matki. Po pierwszej dawce powinny zostać podane dwie kolejne dawki, każda z odstępem 2-4 tygodni. Po takiej serii dawkę przypominającą podajemy po 12 miesiącach od ostatniego szczepienia w serii. Kolejne dawki szczepienia są ustalane indywidualnie przez lekarza weterynarii. Zazwyczaj dorosłe koty doszczepia się co 1-3 lata.

Szczepienie na choroby zakaźne dla kota – przeciwwskazania?

Przeciwwskazaniem do szczepienia jest wątpliwy stan immunologiczny kota. Jeśli pupil jest osowiały, osłabiony lub ma potwierdzoną jakąkolwiek infekcję np. układu moczowego, pokarmowego, oddechowego lub stwierdzone niedobory immunologiczne to wówczas należy odstąpić od szczepienia. W takim wypadku należy skontaktować się z lekarzem weterynarii, aby przebadał zwierzaka i wyznaczył nowy termin szczepienia.

Szczepienie nie powinno być wykonywane przed 6 tygodniem życia. Większość zwierząt chroniona jest przeciwciałami matczynymi w początkowym okresie życia. Przeciwciała te neutralizują antygeny zawarte w szczepionce i uniemożliwiają wykształcenie odporności poszczepiennej. Pierwsza dwaka szczepienia powinna zostać podana pomiędzy 6 a 8 tygodniem życia kota. Zwierzęta ze słabą odpornością nabytą od matki mogą stać się wrażliwe na zakażenia wcześniej, dlatego każdy przypadek powinno konsultować się indywidualnie z lekarzem weterynarii.

Jeśli zaobserwowałeś u swojego pupila jakąkolwiek nieprawidłową reakcję na leki lub masz podejrzenie, że może się ona pojawić – poinformuj o tym lekarza na wizycie!

Szczepienie na choroby zakaźne dla kota – jak przebiega?

Szczepienie obejmuje wizytę kwalifikującą do szczepienia, jedną dawkę szczepionki oraz jej podanie. Na takiej wizycie lekarz weterynarii zbada klinicznie kota oraz oceni jego stan immunologiczny. Jeśli nie będzie żadnych przeciwwskazań lekarz poda odpowiednią dawkę preparatu. Lekarz może skorzystać z dowolnego preparatu dostępnego na rynku. Usługa obejmuje preparaty zawierające antygeny: herpeswirozy, kaliciwirozy oraz panleukopenii. Usługa nie obejmuje podania szczepionek łączonych z chlamydiozą i białaczką.

Po wykonaniu szczepienia lekarz poprosi o pozostanie na terenie lecznicy przez najbliższe 15 minut w celu kontroli potencjalnej reakcji alergicznej. Opuchlizna - niekoniecznie tej części ciała, w którą został podany preparat - zaczerwienienie, intensywne drapanie się lub też nagłe osłabienie zwierzaka może świadczyć o nieprawidłowej reakcji na szczepienie. Należy poinformować o tym jak najszybciej lekarza weterynarii.

Wizyta powinna zostać zakończona wpisem do książeczki zdrowia zwierzaka, gdzie lekarz wpisze:

• datę szczepienia;
• dane identyfikacyjne (nazwisko, inicjały bądź kod) osoby wykonującej szczepienie;
• nazwę szczepionki, numer serii, datę ważności i nazwę producenta;
• miejsce i drogę podania szczepionki.

Należy pamiętać, że odporność ochronna powstaje około 14 dni po podaniu szczepienia!

*kwota płatności miesięcznej w 12 miesięcznym pakiecie PETHELP.